expected the unecpected!

assalamualaikum!

setelah sume nea terjadi,

membuatkan kami terfikir2kan kenangan yang "wow!" itu,

kami hampir2 down yang amat!

tadi, adalah penentu segalanya

sampai je kat sekolah,

mmg xde mood yg amat nk study,

ape pun yg cgu ajar, satu pun xmasuk,

smpai la die dtg, menanyakan hal sebenar,

haih, kami tatau apekah motif nye dgn ayat nea

"yi, kalu budak2 mri cite kapo2 jgn cayo la"

what she means by that sentence?

i wonder why..

adekah die ingt kteorg nea jenis yg tokok tmbah cite kah?

kejam kan?

nanges teresak-esak kteorg menceritakn kesah pedih,

tp, kami xsngka, die pun menyapu air matanya yg hmpir menitik,

haih, first tyme aku tgk die mcm tuh,

tatau la air mata sedih, or air mata masuk habuk :D

lepas jer perbincangan kteorg habis,

kami pergi rehat dgn waktu rehat yg maseh bersisa,

kat ctu, die pun ade jgk, lapar kot :D

lepas tuh, tbe2 dtg beliau,

beliau kte nk tahu cerita yg sebenarnya,

aku pun, heret la beliau ke tempat kteorg,

skali lagi aksi air mata mengalir berlaku,

aih, pedih nye jiwa,

dari ape yg beliau ckp, satu pun aku xboleh trima,

"saya dtg nea nk mintak maaf, hrp pahnea, xdop kapo2 doh la, xsey la dok nanges2 mcm nea.."

knp beliau yg patut mintak maaf?

xpatut, sbb bkn die yg bersalah,

knp 'awak' takut nk berhadapan dgn kteorg dan ucapkn kata2 itu sndri,

seperti lantang suaranya ketika hari khamis tuh..?

aku ckp yg kteorg still bleh carry on,

kalu syarat2 kteorg disetujui,

but

beliau : "ala, pyh la gtu, saya jnji, pahnea, xjdi doh gini.."

perlu ke beliau yg berjanji?

spatut nye 'awak' la yg berjanji kn?

kepelikan berlaku disini,

kami maseh menahan air mata dri mengalir,

setelah selesai bab, 'dari hati ke hati'

pukul, 1.25 kteorg ade meetin kat kntin tuh jgk

sume berkumpul, menunggu keputusan yg xboleh dijangka

seperti menunggu saat hukuman gantung,

die, telah mengatakan bhw, syarat2 kteorg dipenuhi

dn, jawapannya,

kami teruskn perjuangan kami,

tnpa mengetahui ape dihadapan kami,

kadang2 rase mcm xpuas hati dgn keputusan tuh,

kadang2 rase puas yg amat krn amek keputusan tuh,

like i said,

nothing to gain, nothing to lose

p/s : what a day!